De huid (ook wel cutis genoemd) is in vele opzichten belangrijk en veel meer dan zomaar een omhulsel van uw lichaam!
De huid bedekt uw hele lichaam en is daarmee uw grootste orgaan.
De totale oppervlakte van uw huid is maar liefst 1.5 - 2 m².
De huid is de eerste verdedigingslinie tegen schadelijke invloeden uit uw omgeving.
De huid is opgebouwd uit drie lagen, van buiten naar binnen zijn dit: de opperhuid (epidermis), de lederhuid (dermis) en het onderhuidsbindweefsel ( subcutis).
Dit is het buitenste laagje van de huid. Ook in de opperhuid zelf zijn weer verschillende lagen te onderscheiden: onderste laag (stratum basale), stekelcellenlaag (stratum spinosum), korrellaag (stratum granulosum), lichtbrekende laag (stratum lucidum) en de hoornlaag (stratum corneum).
Basale laag (stratum basale)
De onderste laag heet de basale laag (stratum basale). Het woord stratum basale komt uit het Latijn: stratum betekent "laag" en basale is "basis" of "grond". De cellen van de onderste laag zitten direct op het basale membraan (een soort vlies) dat de opperhuid scheidt van de lederhuid.
In de onderste laag worden de cellen van de opperhuid gevormd. Deze cellen heten keratinocyten, omdat zij keratine oftewel hoornstof vormen. Deze cellen worden voortdurend nieuw gevormd in de onderste laag van de opperhuid.
De cellen vermeerderen zich door deling. De cellen die deze laag voortbrengt, bewegen zich naar de boven gelegen huidlagen, waar ze zich verder ontwikkelen. In deze onderste laag van de opperhuid wordt ook ons pigment gevormd.
De cellen van de epidermis vormen een beschermingslaag. Gespecialiseerde cellen stimuleren continu de huidvernieuwing. De epidermis krijgt geen bloedtoevoer. De gezondheid en uitstraling zijn dan ook afhankelijk van de voedingsstoffen uit de dermis en haar bloedvaten.
Lagen van de lederhuid
De lederhuid bestaat uit twee lagen: de netvormige laag of stratum reticulaire (reticulaire betekent "netvormig") en de papillaire laag (papil betekent "verhevenheid"). De netvormige laag is de onderste laag van de lederhuid. Deze laag gaat bijna onherkenbaar over in het dieper gelegen onderhuids bindweefsel. De papillaire laag vormt een duidelijke, golfvormige grens ten opzichte van de opperhuid. Door de golfvormige structuur is het contactvlak met de opperhuid groter waardoor de onderste laag van de opperhuid optimaal van voedingsstoffen wordt voorzien via de bloedvaten in de papillaire laag. Deze laag is een stevige constructie van bindweefsel.
Wat bevindt zich nog meer in de lederhuid?
In de lederhuid bevinden zich bloedvaten (voedsel- en zuurstofvoorziening), lymfevaten (afvoer van afvalstoffen) en zenuwen (tastgevoel, pijngeleiding en temperatuurgevoel).
De dermis/lederhuid bevat collageen, zenuwuiteinden, bloedvaten en vet- en zweetklieren.
Het collageen in de dermis geeft structuur aan de huid en levert elastine en hyaluronzuur dat wordt bewaard. Elastine is verantwoordelijk voor de elasticiteit van de huid en hyaluronzuur houdt vocht vast.
Meer collageen in de dermis zorgt voor meer elastine en meer hyaluronzuur.
De lederhuid zorgt dus ook voor de elasticiteit en trekvastheid van de huid.
Het onderhuids bindweefsel van de huid wordt ook wel de subcutis genoemd (sub betekent "onder" en cutis betekent "huid"). Deze laag bestaat uit los bindweefsel waarin vetcellen zitten, die zorgen voor een energieopslag.
Het onderhuids bindweefsel scheidt de huid van de spieren en pezen in ons lichaam.
Collageenverlies is één van de hoofdfactoren bij het verouderen van de huid.
Bij een verouderde huid is de dermis dunner door het verlies van collageen. Het vermogen om elastisch te blijven (dankzij elastine) en vocht vast te houden (dankzij hyaluronzuur) wordt hierdoor beperkt. Bovendien gaat het gezichtsvet zich verplaatsen, waardoor de gezichtsstructuur verandert. Terwijl deze veranderingen optreden in de dermis en het subcutane weefsel, verandert de epidermis van kleur en textuur.
In de epidermis gaat de celvernieuwing steeds langzamer als gevolg van het ouder worden. De epidermis wordt dikker, minder fris en gedehydrateerd en oogt grauwer.
Bij de anti-age methodes willen we dus graag de dermis weer dikker maken door de collageen aanmaak te stimuleren. Hiervoor zijn verschillende methodes (Laser, mesotherapie, peelings, cosmeceuticals, neutriceuticals, Sculptra). En tevens willen we de epidermis verdunnen ( verfrissen) en de celdeling hier stimuleren. ( d.m.v. peelings bijvoorbeeld)
Zoals gezegd verandert door een combinatie van factoren vaak ook de huidtextuur en -kleur. De huid wordt ruwer en droger, poriën worden grover en bovendien ontstaan er vlekken en verkleuringen. Ze verschijnen eerst als lichte vlekken en transformeren later in zogeheten pigmentatie. In een later stadium kunnen pigmentatievlekken tezamen met een aanhoudende verkleuring voorkomen. De huid wordt bovendien roder van kleur. Aderen worden -naarmate de leeftijd vordert- steeds duidelijker zichtbaar (couperose). Deze problemen kunnen stuk voor stuk worden aangepakt met de huidverbeteringsmethodes van Pascaud en Image.
Oorzaak huidveroudering/rimpels:
Externe factoren:
Dus als u huidveroudering zoveel mogelijk wilt voorkomen:
Gebruik daarnaast cosmeceutische huidverzorgingsproducten om de huid te beschermen, hydrateren en te stimuleren. Stimuleer de celdeling en verminder pigmentatie vanaf uw 30e door een regelmatige “oppervlakkige” salon peeling ( om de 4-6 weken; iedere keer als u naar de kapper zou gaan).
Vanaf uw 40e levensjaar is het aan te raden om 1-2 keer per jaar een diepere peeling te doen ( TCA).
Vanaf het 35e levensjaar is het aan te bevelen om te starten met mesotherapie, dit is een uitstekend preventief middel tegen huidveroudering!
klik op de afbeelding voor vergroting
klik op de afbeelding voor vergroting
klik op de afbeelding voor vergroting
klik op de afbeelding voor vergroting
